ทอด ๓ หมายถึง ก. ทิ้ง เช่น มันทําชู้แล้วมันทอดหญิงนั้นเสีย. (สามดวง), ปล่อย, วาง,เช่น ทอดธุระ ทอดทุ่น; พาดจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น ทอดสะพาน, เหยียดยาวออกไป เช่น ทอดแขน ทอดขา; ปล่อยลง, ทิ้งลง,เช่น ทอดหมากเก็บ ทอดลูกเต๋า.
ก. ทําพิธีถวายผ้ากฐินแก่พระสงฆ์.
[-โกฺลน] น. เอาไม้ท่อนกลม ๆ วางเป็นระยะเพื่อลากของที่หนักมาบนนั้น.
ก. เอนตัวลงนอน.
ก. แลไป, มองดูในระยะไกล.
(แบบ) ก. มองไปรอบ ๆ, ตั้งใจดู, เช่น เวลาท่านทอดทฤษฎี. (เสือโค).
ก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นําพา.
(ราชา) ก. จัดที่นั่งที่นอน เช่น ทอดที่พระราชอาสน์.